Keuzes die we maken kunnen soms heel groot en belangrijk voelen, maar anderen merken er vaak veel minder van dan we denken. Ik maak het vaak mee in mijn eigen leven, maar ook bij deelnemers aan de trainingen die ik verzorg.
Zo heb ik zelf enige jaren geleden besloten om geen sieraden meer te dragen. Ze zaten me altijd in de weg of ik kreeg er een allergische reactie van, maar vooral merkte ik dat ze voor mij geen toegevoegde waarde hadden. Het is maar uiterlijk en dat interesseert me eigenlijk niet. Ik zorg altijd dat ik er verzorgd uitzie, begrijp me niet verkeerd, maar ik ben daar het liefst zo weinig mogelijk mee bezig. En als ik dan ’s ochtends vroeg weg moet en ook nog moet denken aan oorbellen, ringen en een horloge, dan is dat net teveel stress, genoeg andere dingen aan mijn hoofd.
En dus besloot ik van de ene op de andere dag geen sieraden meer te dragen. Poeh wat een opluchting! Heerlijk om me daar niet druk meer over te hoeven maken. Ik was er ook vanaf dag één aan gewend en heb zelfs nooit meer aan sieraden gedacht ook. Over de reactie van anderen maakte ik me nog wel even zorgen, want wat als mensen er iets van zouden zeggen. Maar dat gebeurde niet. Voor mij best een verrassing, want achteraf had ik wel echt jarenlang voor ‘anderen’ sieraden gedragen. Of eigenlijk omdat ik dacht dat het moest, dat het erbij hoorde. Maar ik geloof niet dat het ook maar één iemand is opgevallen. Ik heb er in ieder geval nooit een opmerking over gekregen. Terwijl het voor mij best heel groot voelde. Het leek echt een ingrijpende keuze. En nu denk ik: waar gaat het over!
En dat maak ik in trainingen ook mee. Vaak als een deelnemer iets nieuws aanleert in de communicatie. Goed luisteren en doorvragen bijvoorbeeld. Als we dat oefenen in de trainingen komt het regelmatig voor, dat een deelnemer ineens merkt dat het werkt en dat het hem of haar in de praktijk echt kan helpen. Heel vaak krijg ik dan de vraag: ‘Ja, maar ik heb tot nu toe altijd anders gereageerd. Zal mijn collega dat dan niet merken en gek vinden?’
Mijn ervaring is, dat dit heel erg meevalt. Natuurlijk kan het gebeuren, dat iemand iets aan je merkt. Vooral als je de competentie nog niet heel goed beheerst en als mensen dan merken dat je niet helemaal ‘jezelf’ bent. En omdat het daardoor soms nog niet authentiek en integer aanvoelt, zelfs als je het wel zo bedoelt. Maar meestal merken anderen niets. Ze merken zelfs niet, dat ze zelf anders op je gaan reageren. Omdat een groot deel van onze communicatie onbewust wordt aangestuurd, maar ook omdat mensen veel minder op je letten en ook veel minder met jouw gedrag bezig zijn, dan je misschien denkt. Net als bij mij met mijn sieraden. De situatie is gewoon zoals het nu is. En dat voelt vaak heel normaal en organisch.
Best een geruststelling, dat iets dat voor jezelf groot en heftig voelt, bij anderen vaak niet eens opvalt. Een zorg minder.
Reactie plaatsen
Reacties