De donkere dagen voor Kerst

Gepubliceerd op 6 december 2018 om 08:10

De donkere dagen voor kerst, elk jaar weer word ik erdoor overvallen. Het lijkt wel of ik er niet aan kan wennen dat het echt zo donker kan worden. Ik ben niet de enige, merkte ik ook vanmorgen weer toen ik even met de buurman stond te praten. Maar toch raar, ik ben inmiddels 58 jaar en elk jaar komt deze donkere tijd langs. Hoe kan ik er dan toch weer door overvallen worden. Blok ik de gedachte aan deze tijd onbewust misschien? Zou kunnen. Het liefste blijf ik die dagen binnen en omring ik me met kerstlampjes en kaarsen.


Ik ben dan misschien niet de enige, maar er zijn ook echt wel mensen die het heerlijk vinden, deze donkere tijd. Mijn nichtje is daar één van. Zij snapt niet, dat ik elk jaar weer verlang naar de lente en de zomer. Zij vindt het juist heerlijk dat de warmte het land uit is en er weer ruimte is voor gezelligheid in huis.


Dat is natuurlijk ook zo, als het donker is zie je pas echt goed het effect van lichtjes en dat is prachtig om te zien. Daar kan ik ook zeker van genieten. Maar voor mij komt het niet eens in de buurt van het origineel, van de basis van alle licht op aarde, de zon. Hoewel ik dus best kan genieten van lampjes en kaarsjes, laad mijn innerlijke batterij pas echt op als de zon schijnt. Mijn stemming wordt beter, ik voel me lichamelijk beter, ik ben gewoon blijer als de zon schijnt.


Lastig natuurlijk, als je in Nederland woont. En ook lastig, omdat ik ook weet dat teveel zon een verwoestende werking kan hebben op mensen, op dieren en op de aarde. Dat hebben we afgelopen zomer maar weer kunnen merken. Heerlijk al die warme dagen, maar de natuur leed behoorlijk onder de hitte en de droogte. En in andere delen van de wereld is die verwoesting zelfs nog veel erger.


Dus ja, ook de kou en af en toe wat wolken voor de zon zijn en een regenbui kunnen een zegen zijn. Mijn hoofd weet dat. Maar diep van binnen hunker ik toch naar zonnige dagen met blauwe luchten. En op zo’n dag vergeet ik direct weer de donkere dagen die achter me liggen. Tot ze weer opduiken natuurlijk. Oef.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.